Regelmatige lezers van deze blog zullen wel al mijn fascinatie gemerkt hebben met de replicatiecrisis in psychologisch onderzoek (ik schreef er oa hier al over). Bij gesprekken over deze replicatiecrisis gaat het vooral over de vrij vele niet geslaagde replicaties. Maar er is ook de andere kant, namelijk de geslaagde replicaties.
BPS Digest noteerde net een nieuw domein binnen de psychologie waar opvallende veel inzichten bevestigd werden, namelijk persoonlijkheidspsychologie en meer specifiek de theorie rond de big five en de relatie met verschillende uitkomsten in het leven. Meer dan 87 procent van de gecontroleerde onderzoeken bleek wel degelijk repliceerbaar!
Een tijdje geleden kreeg ik in een review op een artikel waar ik aan werkte dat The Big Five ook maar een mening was naast de commerciële niet bewezen modellen, I beg to differ en deze grootschalige bevestigt dit.
Maar het is niet de enige tak met bovengemiddelde geslaagde replicaties:
- Verschillende inzichten uit cognitieve psychologie, waaronder het spacing effect bleken repliceerbaar.
- Ook verschillende replicaties uit experimentele filosofie slaagden voor deze test.
Zelf vind ik het vooral hoopgevend dat twee takken die toch ook met onderwijs (cognitieve en persoonlijkheidspsychologie) te maken hebben, dergelijke positieve resultaten tonen.
Alles onder het motto ‘what doesn’t kill you makes you stronger’?
X, Y of Einstein? 
(nvdr: het gaat om experimentele FILOSOFIE, dus niet psychologie, en die tak heeft niet erg veel met onderwijs te maken. Maar het is wel interessant en via een omweg ook in het onderwijs toepasbaar. In het onderzoek gaat het bv. om “Jan en Piet vertrekken beiden stomdronken met de auto van een feestje, nadat vrienden hen erop wezen dat je beter niet rijdt in die toestand. Even verder rijdt Jan zijn auto in de prak tegen een boom en Piet maait een gezin van vier neer. Moet Piet zwaarder gestraft worden dan Jan?” Hiermee wordt duidelijk dat we vaak redeneren op basis van de GEVOLGEN van eenzelfde “foute daad” (dronken achter het stuur kruipen) i.p.v. op basis van de daad zelf. Zo zou je in het onderwijs kunnen nadenken over twee leerlingen die beiden geen klop uitvoeren waarna de ene het heel goed doet op een toets en de andere niet – moeten we de ene feliciteren en de andere terechtwijzen?)
Cognitieve psychologie en persoonlijkheidspsychologie hebben wel degelijk relevante inzichten voor onderwijs (zie het genoemde spacing effect).