Wat ik bij de huidige pleidooien voor meer behouden van digitaal afstandsonderwijs naast corona mis:

• Kwaliteitscontrole: wat werkt, wat niet? En vooral hoe weten we dat? Er is gelukkig wel veel onderzoek, maar hoor en lees vooral ervaringen. Niks mis mee, maar subjectief en gebaseerd op uitzonderlijke omstandigheden. De motivatie als het niet meer moet, kan wellicht anders zijn.
• De vele ethische aspecten (silo’s, biases, privacy,…) die bij technologie horen, waarbij het hier vooral beperkt blijft tot:
• De effecten zijn niet voor alle leerlingen gelijk zoals recent onderzoek van Herman Van der Werfhorst deze week nog toonde,
• Personaliseren – een van de aangehaalde redenen – kan vaak leiden tot meer ongelijkheid,
• De sector staat ook bekend vanwege ‘overpromising’, ‘overselling’, al dan niet gepaard aan ‘underusing’,
• …

Ben de laatste om het digitale te verguizen en net als bij alle media zijn er voor- en nadelen.

Maar verschillende van de discussies die ik hier vermeld, zie ik wel gevoerd worden in het buitenland, terwijl het hier nauwelijks een thema lijkt.