Beeld je in: je huis staat in brand. Je belt de brandweer en je krijgt te horen dat ze misschien binnen een half jaar kunnen komen. Hoe zou je reageren?
Of beeld je in: een van je gezinsleden wordt ernstig ziek en er is een spoedoperatie nodig. Spijtig genoeg zal die voor binnen anderhalf jaar zijn. Dit tweede voorbeeld is een van de redenen waarom we de voorbije 15 maanden onder soms loodzware coronaregels hebben geleefd. Naast het voorkomen van besmettingen, zieken en doden door het virus, was ‘flatten the curve’ lang de boodschap om zo er voor te zorgen dat onze gezondheidszorg niet zou instorten.
Maar… als het over crisisopvang en zorg gaat voor kinderen en jongeren dan zijn er vaak wel degelijke lange wachtlijsten. Dan word je als vader wel soms noodgedwongen wandelen gestuurd terwijl je vreest dat je dochter zelfmoord zal plegen. Dat was zo 12 jaar geleden, dat is nu nog steeds zo en er zijn genoeg aanwijzingen dat het wellicht nog erger werd door de huidige coronacrisis. Frank Vandenbroucke heeft recent wel 20 miljoen euro vrijgemaakt voor extra bedden en zorg, maar dit is wellicht een druppel op een hete plaat.
Ik wil een wereld waarin mensen die in de jeugdzorg zitten, af en toe kunnen zitten te kaarten. Ik overdrijf misschien, maar we hebben gewoon nood aan overcapaciteit. Waarom? Zie het als een verzekering. Dat is ook een investering die ogenschijnlijk weinig oplevert, tot er iets gebeurt. En wellicht zullen ze niet zitten kaarten, maar zullen ze zichzelf net als de brandweer bijscholen op het moment dat er even geen acute situatie is. En trouwens, de kans dat we ooit in zo luxe-situatie zullen terechtkomen, is spijtig genoeg echt wel klein. Broodnodige preventie kan veel, maar zal nooit volkomen voorkomen dat er iets misgaat.
De voorbije jaren heb ik verschillende telefoons of mails gekregen van hopeloze ouders die via mij dachten hulp te vinden, terwijl ik professioneel minder met de sector te maken heb. Ik zag miserie bij studenten, ik ken verschillende mensen die in de jeugdzorg werken. De verhalen die ik hoor zijn een ontwikkeld land te vaak onwaardig.
De voorbije steunde ik zelf al verschillende keren projecten zoals Tejo, die op hun manier mee de nood trachten te lenigen. Doe dit gerust ook, alstublieft. Maar meer nog: beste politici: zorg er voor dat binnen niet afzienbare tijd er genoeg hulp is, of nog liever te veel.