Voor het nieuwe boek van het Jeugdonderzoeksplatform schreef ik een concept waar John Hattie op hetzelfde moment een boek over schreef: Collective Student Efficacy. Beide kwamen in juni uit, en nee, we wisten niet van elkaar :).

Dit zijn de inleidende woorden:

De voorbije jaren lijkt er steeds meer aandacht te gaan naar de individuele ontwikkeling van het kind of de jongere. Dat is merkbaar in de verschillende pleidooien voor gepersonaliseerd onderwijs als een doorgedreven evolutie van gedifferentieerd onderwijs (Simons & Masschelein, 2017). Toch is het belangrijk te beseffen dat onderwijs niet enkel draait om kwalificatie of subjectificatie, ofwel het behalen van startcompetenties vertaald in een getuigschrift of diploma enerzijds en de best mogelijke versie van jezelf worden anderzijds. Ook socialisatie, leren samenleven is een belangrijke taak van onderwijs (Biesta, 2011). Het is cruciaal dat daarbij een evenwicht bestaat tussen deze verschillende taken. Overdreven focus op kwalificatie kan leiden tot teaching to the test, overdreven focus op subjectificatie kan leiden tot individualisering of pretpakketten, een te sterke focus op socialisatie tot reproductie van de samenleving. Dit hoofdstuk wil een nieuw concept introduceren om naar leerlingen op school te kijken, waarbij verder gekeken wordt dan puur evenwichtsdenken. Er wordt eerder een expliciete link gelegd tussen het collectieve element van samen leven op school, net als mogelijke voorwaarde of positieve factor in het ontwikkelen van zowel kwalificatie als subjectificatie bij leerlingen, namelijk collective efficacy.

In wat volgt beschrijven we wat collective teacher efficacy is, maar stellen we ook een nieuw te onderzoeken concept voor, namelijk collective student efficacy. Dat concept kan inspireren om op een alternatieve manier naar onderwijs en de klas te kijken.

De rest van het hoofdstuk vind je in “Over leven op school“, te koop bij ACCO of als E-boek hier te downloaden.