De kans dat ik nog steeds aan het vliegen ben als u dit leest is reëel. De voorbije 48 uur was ik onderweg van en naar NY voor een groots aangekondigd event van Microsoft. Waarom werd ik uitgenodigd als niet-tech journalist? Microsoft België dacht dat het een interessant idee was om een pedagoog te sturen omdat alles in het teken zou staan van onderwijs.

Dit verschil met de rest van het publiek – wel tech-journalisten – merkte ik ook na het event. Terwijl iedereen het vooral over de nieuwe Surface-laptop had en sommige journalisten aangaven het vreemd te vinden dit toestel in de communicatie tot onderwijs te beperken, was dit voor mij eerder een interessante bijzaak. Er was inderdaad veel meer te rapen voor onderwijs en ik wil enkele opvallende elementen samenvatten die de media wellicht niet zullen halen.  e

• De voorstelling startte met de CEO van Microsoft die voor de eerste keer het woord nam, met een persoonlijk verhaal over het belang van onderwijs. Het zette de toon en onmiddellijk viel het woord ‘democratisering’ een paar keer. Door deze invalshoek is het een bijna politieke uitspraak over het belang van toegang tot onderwijs. Verder veel aandacht van Satya Nadella voor STEM-onderwijs en specifiek ook voor meisjes.
• Iets wat weinig journalisten opmerkten – bleek uit de gesprekken die ik achteraf had – was dat Microsoft de bocht die IBM en Pearson al eerder zetten, mee verkiest: het gaat niet meer over leerkrachten vervangen of overbodig maken, maar wel over leerkrachten ondersteunen. Nadella stelde zelf vast dat technologie maar een middel is.
• Dan kwam een hele resem nieuwe producten specifiek voor onderwijs – tja, wat dacht je – met oa een goedkopere surface met een gestroomlijnde Windows 10S. Veel nadruk op snel opstarten, makkelijke installatie (dit laatste overtuigde echt wel), MS Teams voor onderwijs met veel nadruk op samenwerken en natuurlijk Minecraft, nu met ook de kans om in de Edu-versie aan programmeren te werken in school. Stem, je weet wel.
• Maar terug zat onder dit alles een subtiele, maar interessante vaststelling: het belang van controle over wat leerlingen kunnen doen. Deels vanuit veiligheid, deels vanuit focus, deels vanuit… Het viel me op hoe vlot hierover werd gedaan, terwijl dit wel een duidelijke visie is op hoe vrij je al dan niet kinderen en jongeren aan de slag gaat gaan.
• Er was ook de Hololens waarbij augmented reality werd opnieuw gelanceerd onder de noemer van mixed reality. Ik probeerde het ding nu zelf uit en eerlijk: ik was onder de indruk.
• Een van de zaken waar minder aandacht aan besteed werd, maar waar ik achteraf wel over praatte, was hoe belangrijk gewerkt wordt aan toegankelijkheid voor kinderen met een handicap door Microsoft. Linkedin was een ander een stuk ondergeschoven kindje in de grote publieke show, terwijl er wel ook een aparte stand was na het event.
• Bij dit alles nog een kritische bedenking. De kans dat we terug naar enkele grote spelers gaan in technologie in onderwijs is niet denkbeeldig. Google, Apple en Microsoft proberen elk op hun manier allesomvattend te worden. Dit kan niemand, maar zeker in MS Windows 10S zit dit heel erg vervat. Net als bij Apple kan je enkel apps/software downloaden die door Microsoft aangeboden wordt. Een beetje moeilijke mens zou een vergelijking kunnen zien met waarom banken zo graag rekeningen openen voor kinderen: haal ze binnen als ze jong zijn en maak ze vertrouwd met enkel jouw eco-systeem in de hoop dat ze blijven. Het kan ook mijn jetlag zijn.

Al bij al denk ik dat dit alles het nodige stof voor discussies op scholen kan zorgen. En oja, nog dit. Mensen die mijn berichten gisteren op Twitter volgden zullen gemerkt hebben dat 3 keer leerstijlen vermeld worden (in feite zelfs vier keren, maar ik gaf op na 3 keren). Ik beloofde op Twitter dat ik hen hier zou op aanspreken. Heb ik gedaan en ze beloofden dat dit vervolgd zou worden.

Even voor alle duidelijkheid: Microsoft België nodigde me uit voor deze reis, ik heb ook quasi enkel dit gedaan behalve 1 uur wandelen in NY en ik werd niet gevraagd om iets te schrijven. De kans dat ik de voorstelling online zou volgen en over zou bloggen zoals ik ook al eerder deed bij die fruittelers uit Cupertino is trouwens zeer groot.