We denken dat alles wat we zien de werkelijkheid is, maar toch speelt ons brein een hele grote rol hierin. Surya Gayet, hersenwetenschapper van Universiteit Utrecht, vertelt waarom we de wereld zo zien, of beter gezegd niet ‘zien’, maar hallucineren. We gaan met Surya op pad om mensen de weg te vragen. Niet omdat we de weg kwijt zijn, maar om te testen of ze onze wisseltruc doorhebben.
FoMO is de angst om iets te missen, fear of missing out. Welk nieuwsbericht, welkei post heb je gemist? Of iedereen is op dat feestje, en jij niet. Dit fenomeen zou ontstaan zijn door sociale media. Want hierdoor kan je de beelden zien van dat feestje waarop jij niet bent. De Britse psycholoog Przybylski definieerde FoMO als de wens om continu verbonden te zijn met wat anderen aan het doen zijn en de angst dat anderen een leuke tijd hebben zouden hebben zonder hen.
Maar nu in een nieuwe wetenschappelijk artikel lanceren onderzoekers Eltan en Gazit een nieuwe term, namelijk JoMO, of the joy of missing out. De opluchting van iets te missen. Dit ontdekten ze toen op 4 oktober 2021 de verschillende platformen van Meta, zoals Facebook, Instagram,… gedurende zes uur offline waren. De onderzoekers bevroegen meer dan 500 gebruikers online en ontdekten hoe verschillende van hen een vorm van opluchting hadden gevoeld. Ze waren blij even niet geconnecteerd te zijn. Benieuwd hoe snel deze term opgang zal maken…
Abstract van het onderzoek:
On October 4, 2021, a severe technical service failure of Meta (previously Facebook) caused a worldwide “outage” for 6 h. Billions of people, not able to access their social media accounts, experienced different levels of stress. This study took advantage of these unique circumstances to test the stress caused by sudden lack of online access using three main factors: the fear of missing out (FoMO) effect, social media intensity, and demographic factors. In the two days immediately following this event, we conducted an online survey, with 571 adults responding. Using both quantitative and qualitative analyses, data were collected to explore the emotional experiences and predictors of the stress adults underwent during the social media outage. The content analysis revealed four types of reactions: (1) feeling anxious at first, but then feeling better after realizing the outage was global; (2) having only negative feelings; (3) having only positive feelings and even experiencing a version of the joy of missing out (JoMO); and (4) feeling indifferent. A hierarchical regression indicated that stress can be significantly predicted by FoMO, social media intensity, emotional experience, age, and marital status. In addition, FoMO and intensity were found to be mediators between age and stress. Finally, we found associations between stress and gender and employment, with self-employed women experiencing less stress than men and not self-employed women experiencing more stress than men. The findings are discussed in light of the FoMO vs. JoMO effects, the social comparison theory, and the role of demographic factors in reducing or increasing stress when social media is not available.
Het lijkt alsof het momenteel al AI is wat de klok slaat, zeker na de publicatie van de nieuwe Digimeter. Dinsdag verscheen een nieuw Amerikaans rapport over AI in onderwijs met een paar serieuze waarschuwingen. Ben Williamson en collega’s zien verschillende gevaren bij het ondoordacht massaal invoeren van artificiĂ«le intelligentie in onderwijs. Meer nog, ze pleiten voor het totaal opschorten van alle AI-applicaties binnen het onderwijs zonder grote publiek controle en duidelijke regelgeving om rampen te helpen voorkomen.
Welke gevaren zien ze zoal, vertaling eerst gemaakt met Deeple en Google Translate, daarna uitgebreid gecorrigeerd door mezelf:
Voorstanders van AI beweren dat deze tools het lesgeven en leren ten goede zullen veranderen.
Dit zal echter niet gebeuren als de integratie van AI in de didactiek en pedagogiek van scholen de relatie tussen leraren en leerlingen doet verslechteren.
Dit zal niet gebeuren als de AI een rigide, mechanistisch instructiemodel oplegt, het leerplan corrumpeert met verkeerde informatie en de daaruit voortvloeiende beslissingen over de prestaties van studenten vertekent.
Dit zal niet gebeuren als de integratie van AI in de administratieve processen van scholen, scholen zal opsluiten in een “stack” of reeks van dure bedrijfstechnologiesystemen, met als gevolg dat er steeds meer geld gaat naar de tech-sector, en er steeds minder geld beschikbaar is voor andere noden in het onderwijs, zoals voor de leerkrachten die een essentiĂ«le band met onze kinderen opbouwen.
Dit zal niet gebeuren als AI de privacy-schendingen van leerlingen en studenten doet toenemen, de controle op alle actoren vergroot en tegelijk de transparantie en verantwoordingsplicht bij onderwijsbeslissingen verder vermindert.
Met dit laatste bedoelen ze onder andere wat er mis kan gaan als AI bijvoorbeeld schoolprestaties begint te beoordelen, zonder dat de leerkracht nog kan nagaan wat de redenering is achter een cijfer.
Het rapport is zeer hard en de VS kent minder regelgeving dan de Eu, misschien is het rapport daarom zelfs iets te hard. Tegelijk zijn er ook deze signalen die de zorgen niet onterecht laten lijken.
Deed ooit zelf kleine experimentjes met software om te checken of een tekst al dan niet door AI geschreven werd. Het mag duidelijk zijn, de meeste deugen niet met de nodige false positives Ă©n negatives, iets wat de makers van OpenAI trouwens toegeven. En valse beschuldigingen van het gebruiken van AI kunnen een negatief effect hebben op studenten.
Toch zullen er nog studenten zijn die extra zekerheid hebben, voor hen is er nu BypassGPT, een tool die claimt om de tekst 100% onherkenbaar te maken als AI voor detectoren.
Mocht je nu denken: Pedro, waarom maak je hier reclame voor, het is al moeilijk genoeg? Wel, ik denk echt dat het weggesmeten geld is als studenten deze tool zouden gebruiken. Eerder publiceerde Turnitin – ja, de plagiaatsoftware, deze gids over hoe je best omgaat met dergelijke tools en teksten die door studenten zelf moeten gemaakt worden. Het gaat dan vooral over onder andere het belang van relatie, genoeg zicht hebben op het proces, duidelijke verwachtingen,… het menselijke aspect dus.
AI-ondersteunde leertechnologieën, zoals ChatGPT en writing assistants, worden meer ingezet in het onderwijs en bieden verschillende voordelen, zoals gepersonaliseerde feedback en adaptieve instructie. Maar hoe beïnvloeden deze technologieën de agency van studenten, hun vermogen om hun eigen leerervaringen vorm te geven en verantwoorde beslissingen te nemen? Een recente studie van Darvishi et al. (2023) onderzocht deze vraag in de context van peer feedback.
Aan hun onderzoek deden 1625 studenten in 10 cursussen mee die werkten met een adaptief onderwijssysteem dat AI gebruikt om de kwaliteit van peer feedback te controleren en te verbeteren. De eerste vier weken kregen alle studenten AI-prompts die verbeteringen in hun feedback voorstelden als deze te kort of te algemeen was of leek op hun eerdere opmerkingen. De volgende vier weken werden de studenten willekeurig ingedeeld in een van de volgende vier groepen: een controlegroep die AI-prompts bleef ontvangen, een groep die geen prompts ontving, een groep die checklists voor zelfcontrole ontving in plaats van AI-prompts, en een groep die zowel AI-prompts als checklists voor zelfcontrole ontving.
De resultaten van het onderzoek toonden aan dat studenten eerder vertrouwden op, dan leerden van AI-hulp. Toen AI-prompts werden verwijderd, nam de kwaliteit van de feedback van studenten aanzienlijk af, wat erop wijst dat ze niet de vaardigheden of gewoonten ontwikkelden om zelfstandig effectieve feedback te geven. Checklists voor zelfcontrole, konden het gat dat was ontstaan door AI-hulp gedeeltelijk opvullen, maar waren niet zo effectief als AI-prompts. Bovendien resulteerde de combinatie van AI-prompts en zelfcontrolerende checklists niet in een betere kwaliteit feedback dan AI-prompts alleen.
Het onderzoek roept belangrijke vragen op over de impact van kunstmatige intelligentie op de agency van studenten. Hoewel AI studenten op verschillende manieren kan ondersteunen, kan het ook hun ontwikkeling van agency en zelfregulatievaardigheden beperken.
Het abstract
AI-powered learning technologies are increasingly being used to automate and scaffold learning activities (e.g., personalised reminders for completing tasks, automated real-time feedback for improving writing, or recommendations for when and what to study). While the prevailing view is that these technologies generally have a positive effect on student learning, their impact on students’ agency and ability to self-regulate their learning is under-explored. Do students learn from the regular, detailed and personalised feedback provided by AI systems, and will they continue to exhibit similar behaviour in the absence of assistance? Or do they instead continue to rely on AI assistance without learning from it? To contribute to filling this research gap, we conducted a randomised controlled experiment that explored the impact of AI assistance on student agency in the context of peer feedback. With 1625 students across 10 courses, an experiment was conducted using peer review. During the initial four-week period, students were guided by AI features that utilised techniques such as rule-based suggestion detection, semantic similarity, and comparison with previous comments made by the reviewer to enhance their submissions if the feedback provided was deemed insufficiently detailed or general in nature. Over the following four weeks, students were divided into four different groups: control (AI) received prompts, (NR) received no prompts, (SR) received self-monitoring checklists in place of AI prompts, and (SAI) had access to both AI prompts and self-monitoring checklists. Results of the experiment suggest that students tended to rely on rather than learn from AI assistance. If AI assistance was removed, self-regulated strategies could help in filling in the gap but were not as effective as AI assistance. Results also showed that hybrid human-AI approaches that complement AI assistance with self-regulated strategies (SAI) were not more effective than AI assistance on its own. We conclude by discussing the broader benefits, challenges and implications of relying on AI assistance in relation to student agency in a world where we learn, live and work with AI.
Je kan al langer dan vandaag infografieken maken via Piktochart, maar nu zijn ze een stap verder gegaan met een AI-integratie. Vrij vertaald: je geeft een onderwerp op, en 10 seconden later rolt er een infografiek uit de tool.
Ik deed het zelf ook even, en kreeg dit resultaat:
Is dit perfect en/of wereldschokkend qua inzichten? Nee, vandaar de alhoewel in de titel. Maar het is zeker een interessant startpunt waarop je eventueel kan verder werken via de editor.
Deze blog verscheen eerst op de blog van onze vakgroep.
Mark Warschauer, hoogleraar aan University of California, Irvine, deelde vandaag een pre-print van een interessante studie waarin feedback werd gegeven door een getrainde leerkracht of door ChatGPT op teksten die door leerlingen waren geschreven.
Dit is de prompt die de onderzoekers gebruikten voor ChatGPT: “Pretend you are a secondary school teacher. Provide 2-3 pieces of specific, actionable feedback on each of the following essays…that highlight what the student has done well and what they could improve on. Use a friendly and encouraging tone. If needed, provide examples of how the student could improve the essay.”
Hun studie laat zien dat feedback van de getrainde leerkrachten op vier van de vijf door de onderzoekers gebruikte kwaliteitscriteria beter scoort dan de feedback van ChatGPT. Warschauer en zijn team concluderen ook dat de verschillen in kwaliteit van de feedback opvallend klein zijn.
Warschauer en zijn collega’s concluderen op basis van hun bevindingen dat ChatGPT (nog) geen vervanging is voor feedback van een leerkracht, maar dat leerlingen ChatGPT zouden kunnen gebruiken als aanvulling op feedback van een leerkracht.
Het abstract:
Offering students formative feedback on drafts of their writing is an effective way to facilitate writing development. This study examined the ability of generative AI (i.e., ChatGPT) to provide formative feedback on students’ compositions. We compared the quality of human and AI feedback by scoring the feedback each provided on secondary student essays (n=200) on five measures of feedback quality: the degree to which feedback (a) was criteria-based, (b) provided clear directions for improvement, (c) was accurate, (d) prioritized essential features, and (e) used a supportive tone. We examined whether ChatGPT and human evaluators provided feedback that differed in quality for native English speakers and English learners and for compositions that differed in overall quality. Results showed that human raters were better at providing high-quality feedback to students in all categories other than criteria-based. Considering the ease of generating feedback through ChatGPT and its overall quality, practical differences between humans and ChatGPT were not substantial. Feedback did not vary by language status for humans or AI, but AI and humans showed differences in feedback based on essay quality. Implications for generative AI as an educational tool are discussed.
Vond deze infografiek van Visual Capitalist, via Larry Ferlazzo. Check hun website voor een volledige versie
Eerlijk gezegd toont onderzoek dat het wellicht ondertussen minder dan zes stappen zijn, het gemiddelde zou in 2013 al 3.9 of zelfs 3.2 geweest zijn. Het probleem is natuurlijk die stappen dan weten. Linkedin toont hoeveel stappen je van iemand anders verwijderd bent en welke stappen je best zet om met die persoon in contact te komen.
Het kan een leuk spel zijn om uit te zoeken hoeveel stappen je verwijderd bent van Obama, Musk, Trump,…
In het geval van Trump ontdekte ik trouwens per ongeluk dat het in mijn geval effectief drie stappen zijn.
Gisteren was ik te gast bij het netwerk van Islamexperten over jongeren en sociale media. In een boeiend gesprek komen heel veel aspecten aan bod. We hebben het zowel over gevaren als kansen, over focus, evoluties tot aan ChatGTP aan toe. Vooral komen er veel concrete tips aan bod over wat je kan doen als ouder, leerkracht of opvoeder.
X, Y of Einstein? 