Terwijl veel mensen achter en voor de schermen van het onderwijsbeleid wachten op een uitspraak van het grondwettelijk hof over de eindtermen, er nog steeds geen loopbaanpact is – ook al wordt er al sinds Pascal Smet aan gewerkt -, en het lerarentekort en corona voor onmogelijke toestanden zorgen, hoorde ik gisteren op Radio 1 een dossier dat ik zelf helemaal uit het oog verloren was maar dat in de tweede jaarhelft wellicht voor de nodige discussies zal zorgen, en wel in tweevoud: de canon.

Voor wie dacht dat het over de centrale toetsen zou gaan, is dit wellicht een afknapper, al is de discussie wel verwant. De canon is een lijst van de vijftig belangrijkste namen en gebeurtenissen uit onze Vlaamse cultuur en geschiedenis.  Emmanuel Gerard is sinds 2020 met een multidisciplinair team deze canon aan het samenstellen en zou dus dit jaar na de zomer moeten landen.

Naast misschien de vraag over de noodzaak, zal de eerste discussie wellicht over de inhoud van de lijst gaan. Wat hoort er wel en wat hoort er niet in thuis. Maar de tweede discussie zal gaan over wat het onderwijs hier al dan niet mee moet. Juist, dus er is een link met eindtermen en op langere termijn zelfs misschien met centrale toetsen.

Het kan natuurlijk dat in het najaar iedereen zo murw geslagen is, dat de canon ook gewoon passeert net zoals de opvolger van het M-decreet zonder veel discussie passeerde.