Studenten die in het eerste jaar van me al les kregen, zullen de bovenstaande zin herkennen. Het is de nogal vreemde boodschap die ze al snel te horen krijgen in mijn en hun eerste les. Ik geef les aan grote groepen, het is onmogelijk, onpraktisch en volgens mij ook onwenselijk om aanwezigheden op te nemen. Er is geen permanente evaluatie, er zijn geen maatregelen als men niet naar de les komt en ja, de lessen komen ook als kennisclips online.

Wat volgt er dan na de ‘maar’? Ik beloof mijn studenten:

• dat ik nooit het handboek of de slides ga voorlezen,
• dat ik nooit voorbeelden ga gebruiken die ook in het handboek of in de cursus staan,
• altijd zal proberen de best mogelijke les van mijn leven te geven.

Lukken deze beloftes? De eerste twee makkelijk, de derde is een constante betrachting. En ik heb al mijn excuses aangeboden omdat ik mijn les ondermaats vond. De volgende was weer op niveau.

Dit alles betekent wel dat je in mijn les komt meewerken. Daarom heb ik echt al studenten uit mijn les gezet omdat ze te duidelijk niet met de les bezig waren en daardoor de anderen stoorden?

En of ik daardoor weinig studenten in mijn lessen heb? Nee, niet echt. Integendeel.

Oja, ik geef in een ander vak ook taken die niet op punten staan en die de studenten toch met plezier maken. Het verhaal daarachter vertel ik een andere keer.