Toen ik zaterdag in Londen sprak, zag ik in een klaslokaal een poster hangen over te laat komen. Ik vergat er een foto van te maken, maar gelukkig vond ik er zeer veel verschillende versie van online, waaronder deze:
Ik hoorde zelf al vaker ouders relativeren hoe belangrijk het is om op tijd op school te zijn. Naast het fenomeen dat deze poster aankaart is er voor mij nog een veel belangrijkere reden: je stoort de rest van de klas in hun leren. Elke onderbreking door iemand die bijvoorbeeld te laat komt, is even weer uit de flow van de les gaan, even een onderbreking in het kringgesprek, enz, en we weten dat het vaak tot drie keer zo lang duurt als de onderbreking om de aandacht weer op te pikken. Op die manier is te laat komen, hoe begrijpelijk het soms kan zijn door de omstandigheden, iets negatiefs voor de medeleerlingen en lesgever.
X, Y of Einstein? 
Eenvoudige en terechte bedenking, maar o zo pertinent.
Dag Pedro. Daar kun je ook heel anders tegenaan kijken. Ik was eens op een school waar ik de leerlingen vroeg: Wat gebeurt hier als je te laat komt? Krijgen jullie dan straf?
De leerlingen keken me aan of ik gek was. “We komen niet te laat. Dan missen we het beste deel van de les.”
Het is belangrijk daarbij te weten dat het hier beslist niet om de braafste leerlingen van de school ging.
Het antwoord op te laat komen is daar dus: goede en urgente lessen. Geen straf. Zo nodig een goed (pedagogisch) gesprek als er iets mis gaat.
Zeker in het basisonderwijs is het zelden de verantwoordelijkheid van het kind zelf, voor alle duidelijkheid. Zelfs als er prima lessen gegeven, worden.
Dat vraag ik me af. Ik kom ook op basisscholen waar kinderen behoorlijk wat verantwoordelijkheid krijgen. Niettemin, op tijd komen is natuurlijk belangrijk. Dat is een goede les voor iedereen. (Waar sommige leraren overigens ook moeite mee hebben, overigens.)