Herwaardering van het beroepsonderwijs? Deze scholen doen het met succes!

Beeld je eens in dat elke week in bijna elke weekendkrant er een halve pagina of meer uitgetrokken wordt om het werk van een oud-leerling uit het beroepsonderwijs kritisch te bespreken. Kritisch, daardoor vaak lovend, soms minder. Beeld je tegelijk in dat oud-leerlingen van beroeps- en technische scholen zo trots zijn op hun oude school dat ze aan hun deur letterlijk een plakkaat hangen van hun oude school met daarop de woorden ‘hier werkt een oud-leerling van…’. Je kan het misschien niet geloven, maar beeld je in dat sommige van die oud-leerlingen behandeld worden als supersterren en eigen tv-programma’s krijgen. Of wacht, beeld je in dat die scholen zo gewaardeerd worden, dat ’s avonds volwassenen ook nog naar die scholen willen gaan om bij te leren.

Onrealistisch? Te vergezocht? Het gebeurt nochtans nu al, hoor. Alles wat ik net beschreef is echt, maar we maken zelden of nooit de link met het beroepsonderwijs. Welke sector? Horeca. Elke week zie je de besprekingen van nieuwe restaurants in de weekendkranten. Let maar eens op hoe vaak aan een restaurant, chocolatier,… een trots plakkaat hangt met de boodschap dat daar een oud-leerling van Ter Duinen, hotelschool Gent, Ter Groene Poorte of een van de andere hotelscholen werkt. Ik noem bewust naast de twee bekendste een school die hier de voorbije jaren effectief zelf ook werk van maakte.

En die supersterren? Jeroen Meus, Sergio Herman, Piet Huysentruyt, Peter Goossens… Het lijstje is enorm lang. En bijna niemand denkt bij hen aan het beroeps- of technisch onderwijs. Ik zou zelfs willen schrijven spijtig genoeg omdat we dan misschien sowieso met zijn allen meer waardering zouden hebben voor deze opleidingen.

Misschien moeten we daarom bij het nadenken over het herwaarderen van de beroepsopleidingen wel eens kijken naar deze sector. Hen lukt namelijk waar vele anderen terecht van dromen.

Een gedachte over “Herwaardering van het beroepsonderwijs? Deze scholen doen het met succes!

  1. Het begint al op het einde van de lagere school. Ik beoordeelde steeds op de kwaliteiten van de leerlingen. “Peter heeft twee rechterhanden, een ideale vakman” , was één van mijn appreciaties. Ik vertaalde dat ook naar mezelf. Mijn niet-kennen en niet-kunnen omvat een encyclopedie, mijn kennen en kunnen een A4’tje. Wat willen we ontwikkelen? (Ik was 17 jaar onderwijzer LO en 25 jaar directeur van een basisschool, nu 10 jaar met pensioen,aar volg de onderwijsontwikkeling nog met veel aandacht)

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.