De discussie over handboeken zal de komende tijd enkel maar toenemen en vooral dan over de kwaliteitscontrole, vermoed ik. Waarbij ik niet gezegd wil hebben dat handboeken slecht zouden zijn (zie o.a. Oates in dit stuk toont van niet), maar net zoals het al een tijd een debat in oa de UK, de VS en Nederland is, merk ik dat verschillende partijen/actoren zich meer en meer op de uitgevers richten.
Waarover gaat het?
Her en der hoor je wel eens stemmen opgaan dat het klassieke handboek (uit het Engels vaak vertaald als tekstboek) in papieren vorm in de toekomst overbodig wordt. Er is immers zoveel informatie op het internet te vinden dat je best eigen samenstellingen maakt bij de doelstellingen die je moet nastreven. Vaak worden klassieke handboeken voorgesteld als voorbijgestreefd, creativiteitsdodend en niet meer passend in het internettijdperk. Recent verscheen er bij Politeia een interessante publicatie over deze problematiek met bijdragen vanuit diverse hoeken (De Man en Vanden Brande, 2018). Deze blog bouwt verder op deze publicatie. Het blijkt onder meer dat er nog een toekomst is voor het handboek.
Wat is een goed handboek?
Er is nauwelijks onderzoek over de impact van handboeken op de kwaliteit van het onderwijs. Dat moet niet verwonderen omdat er geen enkele sluitende definitie is over wat een goed handboek is. Er zijn…
View original post 682 woorden meer
