Zaterdag was er een gesprek op Twitter waar ik even niet goed kon geloven wat ik las:
De discussie ging oorspronkelijk over het stijgend aantal ongeletterde kinderen in het Nederlandse onderwijs. Later kwam wel de verdediging dat er altijd wel kinderen zouden blijven die ongeletterd zijn door bijvoorbeeld mentale beperkingen, maar toch leek de hele discussie vooral te gaan over het doel van onderwijs.
Moeten we vooral de persoon vormen en leren met elkaar omgaan versus ‘opbrengsten’ zoals lezen en schrijven:
Misschien is dit wel de verklaring:
Mijns inziens is het een luxe om over onderwijs te kunnen nadenken, maar die luxe vervalt als we kinderen de basis van cultuur niet meer kunnen meegeven. Die basis is lezen, schrijven, rekenen,… en met elkaar omgaan en de best mogelijke versie van jezelf worden.
Je mag daar dan heel filosofisch over doen, maar ondertussen ben ik blij dat er genoeg mensen proberen de laaggeletterdheid tegen te gaan. Maar dat is natuurlijk maar mijn mening. Jan bood aan hier later op terug te komen, I’ll keep you posted.
