Onderzoekers die zich afvroegen of pessimistisch of optimistisch denken leidt tot meer gevoelens van welbevinden, stelden vast dat het antwoord in feite geen van beide is. Ze keken het na in een steekproef van 1601 Britse deelnemers Foute verwachtingen en inschattingen, zowel positief als negatief, bleken minder gelinkt te zijn aan welbevinden.

De onderzoekers bekeken dit in verband met de financiële inschattingen van de deelnemers die deze gedurende 18 jaar jaarlijks maakten. Je zou kunnen denken dat de pessimisten blij zouden zijn als hun voorspelling fout bleek, maar dit blijkt niet het geval, integendeel over de hele periode waren ze zowat 1/5 minder gelukkig dan de realisten.

Ik zou nu graag uitleggen hoe dit alles komt, maar dit laat het onderzoek van De Meza en Dawson spijtig genoeg niet toe (al speculeren ze zelf ook wel).

Abstract van het onderzoek:

This article speaks to the classic view that mental health requires accurate self-perception. Using a representative British sample (N = 1,601) it finds that, as measured by two established well-being indicators, those with mistaken expectations, whether optimistic or pessimistic, do worse than realists. We index unrealistic optimism as the difference between financial expectations and financial realizations measured annually over 18 years. The effects are not small, with those holding the most pessimistic (optimistic) expectations experiencing a 21.8% (13.5%) reduction in long-run well-being. These findings may result from the decision errors and counteracting emotions associated with holding biased beliefs. For optimists, disappointment may eventually dominate the anticipatory feelings of expecting the best while for pessimists the depressing effect of expecting doom may eventually dominate the elation when the worst is avoided. Also, plans based on inaccurate beliefs are bound to deliver worse outcomes than would rational expectations.