De Nederlandse econoom Coen Teulings schreef een paper voor CEPR over schoolsluitingen tijdens Corona. Terwijl ik zelf echt wel wat moeite heb met verschillende van de stellingen, kan ik ook wel veel volgen. Een van de stellingen waar ik bijvoorbeeld behoorlijke twijfels bij heb is de suggestie dat schoolsluitingen gepaard gaan met eerst een daling van de besmettingen, maar uiteindelijk toch tot meer doden leiden. Ik betwijfel niet dat dit de situatie momenteel is in Nederland, maar vermoed dat hier eerder sprake is van een correlatie dan dat het enkel door schoolsluitingen zou veroorzaakt worden. Verder vermoed ik dat ook velen ook zullen vallen over het idee van groepsimmuniteit nastreven via kinderen.

Ik ben het wel eens met de mogelijke economische gevolgen van langdurige schoolsluitingen, maar vooral ook met een belangrijk inzicht dat ik de eerste keer in een tv-studio te horen kreeg van een niet nader genoemd lid van de toenmalige versie van de GEMS in het voorjaar: de expert stelde dat de scholen nog zeker voor de zomer open moesten, anders was de kans klein dat we ze zouden kunnen openen in september. We zien nu hoe moeilijk het is om scholen te heropenen in de UK, de VS, maar ook Nederland. Hiervoor zijn voor alle duidelijkheid vaak én pandemische redenen, maar ook en vooral psychologische redenen die Teulings trouwens ook tracht te verklaren in zijn artikel aan de hand van behavioral economics.

Het is bij veel maatregelen zo dat ze nemen niet moeilijk is – ook al valt het politici zeker zwaar -, maar dat maatregelen weer afbouwen zeer pittig kunnen zijn. Ondertussen krijg ik in gesprekken met buitenlandse collega’s steeds vaker vragen naar de Belgische aanpak waarbij én de cijfers relatief gunstig zijn én de (basis)scholen al sinds september grotendeels open zijn.