Een tip: kijk de hele video uit, de nuances worden steeds groter.
Het is trouwens een prima video om als startpunt voor een discussie over onderwijs te gebruiken.
Disclaimer: ik werd gevraagd als reviewer en heb de nodige commentaar gegeven op een eerdere versie. Wil dit zeggen dat ik het nu zelf met alles eens ben? Oa het meer leren door differentiatie ligt voor mij moeilijk omdat er veel vormen van differentiatie zijn (zie bijvoorbeeld de opdeling ASO-TSO-BSO-KSO, dat ook een vorm van differentiatie is en waar veel mensen die voor differentiatie toch tegen zijn). Vrij vertaald: sommige vormen van differentiatie leiden vaak tot meer leren, maar zoals steeds in het onderwijs ‘Niet alles werkt, en bijna niets werkt altijd’…
X, Y of Einstein? 
Het accent op variatie en op nuance in deze complexe materie, waarover “men” inderdaad nog heel veel niet weet, apprecieer ik heel erg aan/in dit filmpje. En toch… merk ik (tussen de regels) gelijk óók dat er voor de leraar op een bepaald moment in een bepaalde onderwijscontext één soort ideale aanpak zou zijn: voor situatie x zou die dan zus zijn en voor situatie y zou die zo zijn. Die zweem van exactheid stoort mij dan weer wel. Oké, een leraar moet serieus opgeleid worden, wat heel wat diverse kennis en vaardigheid impliceert, incl. levenslange verdere ontwikkeling daarvan, maar doen alsof die leraar in een welbepaalde situatie dan maar “moet” kiezen voor deze of gene, zgn. “beste” aanpak, zou voor mij te ver gaan. Misschien is die boodschap niet zo bedoeld in het filmpje, maar ik meende dat, te midden van inderdaad alle redelijkheid en nuancering, toch zo te verstaan. Als ik me vergis, voel ik me niet te beroerd om “mea culpa” te slaan.