Morgen komt er hoogstwaarschijnlijk slecht onderwijsnieuws als de nieuwe PISA-cijfers komen. Ik heb ze nog niet kunnen inkijken, maar de kans dat ze goed zouden zijn, is klein. PIRLS en TIMSS – bij jongere leeftijd – waren al niet goed, hoe zou dan na een pandemie en bij een #lerarentekort deze cijfers wel goed kunnen zijn?
Opgelet, ik denk dat het belangrijk is dat deze ‘thermometer’ deze onderwijstemperatuur meet. Veel onderwijsmensen zullen zelf de eerste zijn om te erkennen dat er iets grondig mis gaat. Het zal wellicht dezelfde thermometer zijn die binnen hopelijk een paar jaar zal tonen dat de kering is ingezet. Een kering waarvoor deze ronde wellicht te vroeg komt.
Maar slecht nieuws kan nogal een negatief effect hebben op het gemoed. Waarom doen we het nog? Voor de leerlingen natuurlijk. Ik merk dat er bij veel onderwijsmensen en bij het beleid al een duidelijke ‘sense urgency’ bestaat. We weten dat er iets moet gebeuren, en op veel plaatsen in het onderwijs gebeurt er al veel.
Dus morgen, als er slecht nieuws zou komen: laat je niet doen, ga het ook niet direct ontkennen, maar samen proberen het tij nog meer te doen keren.
X, Y of Einstein? 
Misschien er ook een een link bij zetten naar uw analyse van de diepe wortels van de daling van de onderwijskwaliteit. En dan ook graag enige uitleg waarom u denkt dat de kering is ingezet. Velen zien we stappen in de goede richting, maar tegelijk horen we zelfs in 2023 nog heel veel minimalisering en ontkenning van de problemen. Met Bovenwijs vzw zien we daarenboven nog redelijk veel van die oorzaken van achteruitgang waarvoor het beleid nog niets, of maar weinig deed. We kunnen natuurlijk altijd hopen dat we dan een tikje te voorzichtig zijn. Maar een grondigere analyse ware welkom.