Ik ontdekte deze column van Tommy Wieringa net nadat ik op publiceren gedrukt had voor mijn Lectuur op Zaterdag-post. En dat is zonde, want deze column zou best door veel mensen gelezen moeten worden.

Lees even dit fragment:

In reclameblokken voor en na het nieuws zijn tal van aanbieders van beter of ondersteunend onderwijs actief. Ik hoor de laatste tijd commercials van ‘Grip op tekst’ en ‘Foutloos rekenen’, maar ook van Luzac, Europese en internationale scholen, die beter en kleinschaliger onderricht beloven dan het reguliere onderwijs kan bieden. Een teken aan de wand. Wie het teken verstaat, begrijpt dat het onderwijsgebouw rot is en dat slimme ondernemers de gaten dichten. Luistert onderwijsminister Arie Slob naar de radio? En zo ja, ervaart hij licht ongemak als hij hoort dat er tal van private partijen beter onderwijs aanbieden? Wordt dat ongemak al sterker bij de wetenschap dat veertig procent van de basisschoolleerlingen het streefniveau voor taal niet haalt en drieënvijftig procent dat voor rekenen niet, bij de uitstroom naar het middelbare onderwijs?

In mijn nieuwe boek “Serieuzeneuzen” dat in oktober uitkomt, ga ik hier uitgebreid op in, maar lees dus zeker in afwachting deze tekst van Wieringa.