De voorbije dagen was er veel aandacht in de media over het toekennen van labels in onderwijs. Kinderen zouden sneller een label opgeplakt krijgen en zo zouden er steeds meer kinderen zorg moeten krijgen in ons onderwijs. Ik ben er zeker van dat er sprake is van overdiagnostisering, maar het zou me ook niet verbazen dat er ook nog steeds sprake is bij andere kinderen van onderdiagnostisering.
Maar waarom zijn labels handig? Een nieuwe studie van Oredipe et al toont een belangrijk voordeel als een kind bijvoorbeeld de diagnose – en dus het label – autismespectrumstoornis krijgt. De onderzoekers vatten het als volgt samen:
Mensen leren op verschillende leeftijden dat ze autistisch zijn. We wilden weten of kinderen die eerder te horen krijgen dat ze autistisch zijn, zich beter voelen over hun leven als ze volwassen zijn. Wij zijn een team van autistische en niet-autistische studenten en professoren. Achtenzeventig autistische universiteitsstudenten vulden onze online enquête in. Ze vertelden ons hoe ze erachter kwamen dat ze autistisch waren en hoe ze het vonden om autistisch te zijn. Ze vertelden ook hoe ze hun leven nu ervaren. Ongeveer evenveel studenten hoorden van artsen en ouders dat ze autistisch waren. Studenten die ontdekten dat ze autistisch waren toen ze jonger waren, voelden zich gelukkiger over hun leven dan mensen die ontdekten dat ze autistisch waren toen ze ouder waren. Studenten die leerden dat ze autistisch waren toen ze ouder waren, voelden zich gelukkiger over het feit dat ze autistisch waren toen ze er voor het eerst achter kwamen dan mensen die niet zo lang hoefden te wachten. Onze studie toont aan dat het waarschijnlijk het beste is om mensen zo snel mogelijk te vertellen dat ze autistisch zijn. De studenten die ons onderzoek deden, vonden het geen goed idee om te wachten tot kinderen volwassen zijn om hen te vertellen dat ze autistisch zijn. Ze zeiden dat ouders hun kinderen moeten vertellen dat ze autistisch zijn op een manier die hen helpt te begrijpen en zich goed te voelen over wie ze zijn.
Vertaald met http://www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Abstract van het onderzoek:
Many autistic people do not learn they are autistic until adulthood. Parents may wait to tell a child they are autistic until they feel the child is “ready.” In this study, a participatory team of autistic and non-autistic researchers examined whether learning one is autistic at a younger age is associated with heightened well-being and Autism-Specific Quality of Life among autistic university students. Autistic students (n = 78) completed an online survey. They shared when and how they learned they were autistic, how they felt about autism when first learning they are autistic and now, and when they would tell autistic children about their autism. Learning one is autistic earlier was associated with heightened quality of life and well-being in adulthood. However, learning one is autistic at an older age was associated with more positive emotions about autism when first learning one is autistic. Participants expressed both positive and negative emotions about autism and highlighted contextual factors to consider when telling a child about autism. Findings suggest that telling a child that they are autistic at a younger age empowers them by providing access to support and a foundation for self-understanding that helps them thrive in adulthood.
Ik heb 2 auti zonen, de oudste werd gediagnosticeerd op 3 jarige leeftijd, en heeft al altijd geweten dat hij een beetje anders is. Hij heeft zich gedragingen aangeleerd om in de complexe wereld te functioneren.
De jongste zoon heeft door de combi hoogbegaafd en auti tot 17 jaar dit onder de radar kunnen houden ondanks in de lagere school getest te zijn op ADHD. Het is nav een zware psychische crash dat hij zijn diagnose kreeg en pas zijn anders zijn kan plaatsen.
Ik metk dat het verschil in leeftijd tussen het krijgen van een diagnose een impact heeft hoe ze het een plaats in hun leven geven en kan de stelling in de blog enkel maar beamen.
Op vlak van studieverloop hebben beiden een hobbelig parcours afgelegd maar zijn ondertussen geslaagd of opweg om te slagen.